วันพฤหัสบดีที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2551

พรานใหม่กับคนตัดไม้

เรื่อง พรานใหม่กับคนตัดไม้
พรานใหม่คนหนึ่งเพิ่งจะหัดเข้าป่าล่าสัตว์เป็นครั้งแรกจึงรู้สึกลำพองใจยิ่งนัก คิดอยากจะยิงหมี เสือ หรือสิงโตตัวหนึ่งเป็นประเดิมในระหว่างทางได้พบคนตัดไม้จึงเอ่ยถามด้วยเสียงอันดังว่า “ท่านตัดไม้อยู่แถวนี้เป็นประจำหรือ มีสัตว์อะไรคอยรบกวนบ้างล่ะ ข้าจะช่วยจัดการให้” “ดีทีเดียว” คนตัดไม้รู้สึกยินดี “ในป่าแห่งนี้มีสิงโตร้ายกาจอยู่ตัวหนึ่งมันจับคนไปจนนับไม่ถ้วนแล้วละท่าน” พรานได้ยินดังนั้นจึงทำท่าฮึดฮัดหยิบธนูมาขึ้นสาย “แล้วรู้ไหมว่าเวลานี้มันอยู่ที่ไหน เห็นรอยเท้าของมันบ้างหรือเปล่า” คนตัดไม้ชี้มือไปทางทิศเหนือ “เห็นซิ..นี่ไงล่ะ รอยยังใหม่ๆอยู่เลย หากท่านรีบตามไปต้องทันแน่ๆ อ้าว..แล้วนั่นท่านเดินมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ทำไมกัน” พรานใหม่หันมายิ้มเจื่อนๆ กล่าวตอบเสียงสั่นๆเพราะฟันกระทบกันว่า “ข้าเพียงแต่อยากเห็นรอยเท้าสิงโตเท่านั้น ไม่ได้ต้องการเห็นตัวของมันนี่นา”
เมื่อยังไม่ได้เผชิญกับภัยอันตราย ใครๆก็สามารถแสดงความกล้าหาญได้

ไม่มีความคิดเห็น: